Μπήκαμε στο 2010, έχουνε περάσει 100 δοκιμαστικές περίοδοι, αλλά ο νόμος ακόμη να εφαρμοστεί. Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι στην Ελλάδα υπάρχουνε νόμοι. Μόνο που ποτέ δεν εφαρμόζονται. Για ακόμη μια φορά οι καταστηματάρχες πήραν το νόμο στα χέρια τους, εκμεταλλευόμενοι το χάιδεμα του κράτους και την πλήρη αδιαφορία για την εφαρμογή του νόμου.
Όπως φαίνεται οι πιέσεις των καταστηματαρχών...
...που έβλεπαν την πελατεία τους να μειώνεται (αλήθεια πότε πρόλαβαν να το δούν;) προς τους αγαπητούς μας πολιτικούς πιάσανε τόπο και τα τασάκια επανήλθαν, σε μια παράταιρη συμβίωση με τις απαγορευτικές πινακίδες για το κάπνισμα.
Για άλλη μια φορά η κυβέρνηση κάνει παιχνίδια στις πλάτες όσων δεν καπνίζουν (που είναι η μειοψηφεία μεν, μόνο που στο δικαίωμα της υγείας δεν υπάρχουν μειοψηφείες και πλειοψηφείες) και κάνει τα στραβά μάτια στις παραβάσεις. Όλα αυτά βέβαια με το βλέμμα στο άμεσο μέλλον, όπου προβλέπεται νέο νομοσχέδιο, πιο αυστηρό αυτή τη φορά με το ενδεχόμενο της πλήρους απαγόρευσης του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους, στα πρότυπα της αυστηρής νομοθεσίας άλλων χωρών.
Για άλλη μια φορά βέβαια, δεν έχουμε άδικο να πιστεύουμε ότι οποιοσδήποτε σχετικός νόμος δεν πρόκειται να στεριώσει στην Ελλάδα. Η νοοτροπία του Έλληνα είναι χειρότερη και από υποανάπτυκτου αφρικανού, όταν είναι να θίξουνε τον εθισμό του. Ποτέ δεν πρόκειται να παραδεχτεί τον εθισμό του και τις αρνητικές συνέπειες του καπνίσματος. Ούτε λόγος βέβαια για το δικαίωμα των μη καπνιστών για καθαρό αέρα. Για άλλη μια φορά θα ακούσουμε μεγάλα λόγια από τον υπουργό υγείας, μόνο που τώρα ξέρουμε. Τον καπνό δεν τον γλιτώνουμε. Τελεία και παύλα.
Με τις υγείες μας.